Κάθε γκράφιτι κρύβει μια ιστορία για τον δημιουργό του και άλλη μια για καθ έναν που κοντοστέκεται και το παρατηρεί. (δες: Απ την πόρτα του μίσους)
Σημείο συνάντησης , τριβής, μαύλισμα συναισθημάτων ,εμπειρία , τέχνη και σύνθημα . Κάποτε κραυγή και άλλοτε πρόταση.
Περπάτησα στους δρόμους του Παρισιού αναζητώντας την αληθινή τους φωνή αυτή που ζωγραφίζεται στους τοίχους .
Η αδυναμία μου λόγο της γλώσσα να κατανοήσω συνθήματα όπως αυτά που εμβάθυνε η Αόρατη Επιτροπή στο μανιφέστο της με τον Τίτλο "Τώρα" - Εκδόσεις Opportuna ( απο μόνο του αποτέλεσε ένα τεράστιο "ταξίδι του νου" για μένα) , με οδήγησε στην τέχνη του δρόμου (street art) που εμφανίζεται σε πολλές γειτονιές της γαλλικής πρωτεύουσας ή στα κανάλια του Σηκουάνα.
Σε ένα από αυτά συνάντησα κατά την περιπλάνηση μου τρείς νέους την ώρα που ζωγράφιζαν με σπρέι . Μου μίλησαν για τους άτυπους κανόνες της φωτογράφησης χωρίς πρόσωπα και το έργο που δημιουργούσαν. Στάθηκα αρκετή ώρα και παρατηρούσα τον τρόπο που συνεργάζονταν καθώς έδιναν μορφές και χρώμα στον τοίχο . Την ώρα που τους αποχαιρετούσα με ρώτησαν από που έρχομαι , τους είπα από την Ελλάδα . Πριν προλάβω να τελειώσω την φράση μου μια όμορφη ,ψηλή Αφρικάνα με ένα υπέροχο πυρρόχρωμο φόρεμα περνούσε με τα δυο παιδιά της και είπε χαμογελώντας "Κι εγώ έρχομαι απ το Μάλι" . Κοιταχτήκαμε με τον νεαρό και αναφωνήσαμε με ένα στόμα: τι υπέροχη στιγμή!
Είναι αυτό το μαγικό "Τώρα" που άνθρωποι άγνωστοι συναντιούνται και συστήνονται με χαμόγελο μπροστά σε ένα έργο τέχνης υπο δημιουργία . Άνθρωποι που μάλλον δεν θα συναντηθούν ποτέ ξανά. Που προέρχονται από διαφορετικές γεωγραφίες , με διαφορετικό χρώμα δέρματος , μητρική γλώσσα , εκπαίδευση , οικονομική κατάσταση και κουλτούρα. Καθ ένας κουβαλά την δική του ζωή , την δική του ιστορία , τους δικούς του έρωτες , λύπες , απογοητεύσεις ,χαρές , θεωρήσεις και προβληματισμούς. Όμως είναι εκείνο ακριβώς το "τώρα" που για λίγα δευτερόλεπτα τους ενώνει και πλέον ο ένας αποτελεί μέρος της ιστορίας του άλλου έστω και για μια φευγαλέα στιγμή.
Comments